***

ס'טוט אויף רעלסן פאַלן

שטיל אַ בלויער שניי.

איבער פּוסטע זאַלן

קײַקלט זיך אַן איי.

ס'טוט דער איי באַגילדן

בונט דעם אומזײַן-רוים.

אויף אַ שטיין אַ ווילדן

בליט אַ מאַנדלבוים.

צווײַגעלעך אָן בלעטער

האַלטן צינגלעך שײַן.

דער באַשײַנטער וועטער

דרימלט קינדערש אײַן.

אונטער בלויע שנייען –

רעלסן פון גינגאָלד,

און אין לאַנגע רייען

שטיי נאָר איך, אַ יאָלד.

כפר אלדד תשע''ד